Sterrennacht

Toen ik gisteravond naar huis fietste, straalden de sterren van de hemel af.

Het deed me denken aan de belofte die God deed aan Abraham. God beloofde een hoopvolle toekomst. Maar Abraham zag er niets van terechtkomen.

God leidde Abraham in een visioen naar buiten. ‘Kijk eens naar de hemel,’ zei Hij, ‘en tel de sterren, als je dat kunt.’

God houdt Zijn beloften. De beloften van hoop voor jouw leven maakt hij waar. Ook als je zelf de uitkomst nog niet ziet. Net als Abraham.

Abraham krijgt weer hernieuwde hoop. In plaats van af te dwalen door het volgen van zijn eigen visie, vertrouwt hij weer op Gods visie. En het werd hem toegerekend als een rechtvaardige daad (Gen. 15:6).

Een belofte van hoop. Een belofte van toekomst. Een belofte van redding.

Rondom #16

Hallo allemaal!

Inmiddels is het eerste bericht in Rondom verschenen, heb ik op de startzondag informatie kunnen geven over het werk dat ik ga doen, heb ik een cursus zending achter de rug en begint mijn daadwerkelijke vertrek naar Oekraïne steeds dichterbij te komen!

Het nieuws: ik kan u blij vertellen dat de rekening ‘Veralie in Oekraïne’ een feit is. Als u het zendingswerk financieel wilt ondersteunen, kunt u uw gift overmaken op rekeningnummer 5957784. Dank u wel, want zonder uw gift geen warmte en liefde voor baby’s in Beregowo!

En niet onbelangrijk, mijn vliegtuig naar Oekraïne vertrekt op 12 oktober.

Verder heb ik afgelopen week bij de thuisorganisatie Children’s Relief een cursus gevolgd over zending. Verschillende onderwerpen kwamen hier in bijbelstudie aan bod: zending, roeping, gaven en talenten, cultuur en dienen. In 1,5 dag! Hoewel de cursus dan ook vrij intensief was, ben ik wel extra versterkt in mijn geloof zo voordat ik op reis ga. Altijd goed.

Hebt u mijn stand op de startzondag gemist, dan krijgt u nog een tweede kans. Zondag a.s. (2 oktober) mag ik in de Vineyard gemeente te Kollumerzwaag nog iets over het werk en de organisatie vertellen.  U bent natuurlijk van harte welkom, de dienst begint om 10 uur.

Voor meer informatie kunt u ook op mijn website terecht – veraliedejongh.blogspot.com.

Liefs

Onbegrijpelijk...

Hallo allemaal,

nog even een update. Gisteren was een enorm drukke, maar vooral een enorm toffe dag. Heerlijk. En iedereen heel erg bedankt voor de warme belangstelling.

Nu moet ik nodig mijn spulletjes pakken, want ik vertrek naar Krimpen aan de Lek voor een 3-daagse cursus "Oriëntatie op zending" op het kantoor van Children's Relief. Ik ben benieuwd! Ik zal vanmiddag ook voor het eerst Arlien van der Laan ontmoeten, met wie ik een groot gedeelte van mijn tijd in Oekraïne zal optrekken.

Hieronder een gedeelte van een blog van Ellen van Delft. Het is zeker de moeite waard om te lezen!

Onbegrijpelijk
Het werken in een ander land zorgt ervoor dat je soms situaties meemaakt die je niet kan begrijpen. Deze week gebeurde er iets in het ziekenhuis wat dit bevestigde.
Op onze afdeling lag sinds een week een meisje van drie maanden oud. Ze was zo klein en mager dat ze hetzelfde gewicht had als een pasgeboren baby. Ze kwam niet aan omdat ze steeds na haar voeding de melk weer uitspuugde. Dit hadden wij al doorgegeven aan de zusters, maar hier werd niets aan gedaan. Woensdagochtend was de situatie ontzettend slecht, de zusters vertelde dat ze dachten dat het kindje ’s nachts overleden was omdat het niet meer reageerde en met een open ogen en mondje voor zich uit staarde. Ook haar gezichtje werd geel en haar blik veranderde. Als je haar huidje optrok bleef deze recht omhoog staan. Dit is een teken van uitdroging en er moest snel iets gebeuren.

Klik hier om verder te lezen over de reacties van de zusters en het ziekenhuis.

Dromen & PJUK

Ik begin me er steeds meer bewust van te worden hoe snel het vertrek nadert. Vannacht heb ik zo gek gedroomd! Allemaal dromen waarin ik al in Oekraïne was, maar, zoals dat gaat in dromen, verliep niets volgens plan en bovendien waren de verhalen totaal onlogisch. Anyway.

Vandaag hoop ik alles rond te krijgen met de bank, zodat de rekening "Veralie in Oekraïne" eindelijk open kan. Want ook dat begint behoorlijk spannend te worden. Zonder jullie giften kan ik dit werk niet eens gaan doen! Maar zoals altijd vertrouwen we op Gods voorzienigheid. Hierbij een bedankje voor de mensen die me al tot zover gesteund hebben in gebed en financiën. Jullie zijn onmisbaar!

Zondag a.s. zal ik meespelen in de -voor mij- laatste PJUK-dienst. Ik ga jullie missen jongens :'(

Dringend oproepje: nieuwe aanwinsten gevraagd voor zowel de toneel- als muziekgroep! Woon je in (de omgeving van) Kollum en ben je 1 of 2 avonden per week beschikbaar, dan verwelkomen we jou graag bij PJUK!

Zondagochtend zal ik ook met een informatietafel staan in Pro Rege, Kollum. Met al uw vragen over het werk of over Oekraïne kunt u daar terecht. Natuurlijk kunt u ook een e-mailtje sturen.

Graag tot zondag!

Bericht Rondom #15

Oriëntatie en voorbereidingen

Al vanaf jonge leeftijd groeide bij mij het verlangen om iets te doen op het gebied van ontwikkelingswerk. Ik dacht daarbij aan Afrika, en de laatste jaren begon ik mij te interesseren voor Latijns-Amerika. Nu ik voor de zomer mijn gymnasiumdiploma heb gehaald aan het Lauwers College in Buitenpost, was eigenlijk hét moment aangebroken om iets met dit verlangen te gaan doen. Het jaar tussen je middelbare schoolopleiding en je vervolgopleiding heb je nog vrijwel geen verplichtingen, en ben je dus flexibel om te doen wat je wilt. Ik begon me te oriënteren en dacht dat ik het gevonden had: bijbelschool in Latijns-Amerika. Een combinatie van zelf leren en anderen helpen. Precies wat ik wilde! Locatie was aan een prachtig strand met duikmogelijkheden. Te mooi om waar te zijn...
Het voelde nog niet goed, en ik ging steeds meer twijfelen. Ik begon te bidden: God, wilt u mij laten zien wat ik moet doen? Waar wilt U dat ik heen ga? Waar kunt u me gebruiken? Maar het leek stil te blijven!

Na verloop van tijd wees iemand me op de organisatie Children’s Relief. Ik werd geraakt door een filmpje, waarin ik zag hoe baby’s eenzaam en onverzorgd in het ziekenhuis lagen. En toevallig was er net een vacature: er waren vrijwilligers nodig op de babyafdeling. Ik reageerde direct op de vacature, maar ik twijfelde nog steeds. Het kon toch niet waar zijn dat ik naar Oost-Europa moest gaan? Niks geen ver land, mooi strand, warm zand. Koude winters!

Uiteindelijk bleek dit toch de goede plek te zijn voor mij. Tijdens een bliksembezoek afgelopen zomer kon ik zien hoezeer er hulp nodig was. De situatie in het ziekenhuis was veel erger dan verwacht en er was een ernstig tekort aan vrijwilligers. Deze nood herinnerde mij weer aan het gebed dat ik ooit eens had uitgesproken. En ja, hier kon alle hulp goed gebruikt worden.

Nu ben ik dus bezig met het regelen van allerlei zaken voordat ik kan vertrekken. Vaccinaties halen, een website maken, het opzetten van sponsoring en allerlei andere dingen die er bij komen kijken als je voor een jaar naar het buitenland gaat. 

Zondagochtend 18 september kunt u mij na kerktijd op de informatiemarkt vinden in Pro Rege, waar ik u nog meer kan vertellen over het werk en de sponsoring.