Indrukken (2)

Het vervolg van mama's verslag.

Maandag 2 januari 2012
De geur kwam mij gelijk bij binnenkomst op de afdeling al tegemoet. Nu, na 2 vrije dagen, nog meer dan vorige week vrijdag. En het ellendige is dat je geen tijd hebt om de kinderen in bad te doen.
Wat me vandaag op viel op de babykamer dat is dat de kinderen die bij ons op de arm liggen om te drinken er langer over doen om hun fles leeg te drinken dan de kinderen die in hun bedje moeten blijven liggen. Ik bespreek dit met Veralie. Op de flessen zitten "ouderwetse" spenen waar een groot gat in zit. Hangt er dus zo'n fles boven je dan is het eigenlijk "slikken of stikken" want je mond loopt vol. Na de fles blijft een jongetje ook maar huilen, hij ligt nog in zijn bedje. Het kindje wat ik de fles heb gegeven heeft de fles niet helemaal leeg gedronken en deze fles heb ik teruggezet op de tafel. Een zuster pakt deze fles, kijkt een keer en geeft het huilende jongetje deze fles nog terwijl hij gisteren heel veel heeft gespuugd. Volgens mij heeft hij gewoon zuigbehoefte. Dit is geen oplossing van het probleem.

Vandaag zijn er 2 nieuwe baby's bij. Eén jongetje is al naar huis geweest maar is nu weer terug. En een heel nieuw meisje, er hangt ook nog geen naamkaartje bij haar bedje. Nu zijn er dus 14 baby's. Als er 2 vrijwilligers per dag werken is dat per persoon 7 baby's. Dat is echt veel hoor! Ik ben heel erg trots op onze Hollandse meiden!
Zo heeft Veralie een baby-tweeling onder haar beheer. Vandaag heeft ze ze even bij elkaar op schoot gehad. Veralie zei: "O wat geniet ik hier van!" Dat is toch geweldig!

Dinsdag 3 januari 2012
Vandaag was de geur nog erger dan gisteren en vrijdag, echt heel heftig. Maria is nog steeds ziek, nog zieker dan vrijdag. Ik mag haar ook niet over haar handje aaien dan begint ze te huilen. Gister kreeg ze een injectie en vandaag ook weer. Veralie knuffelt even met haar en ik zet hun op de foto. Dat is maar goed ook want 's middags als wij bij de baby's zijn zien Veralie en Arlien een zuster met Maria op de arm naar de badruimte lopen. Daar worden de kinderen ook aangekleed als ze naar huis gaan. Veralie gaat even kijken en inderdaad Maria haar moeder staat bij de deur om haar op te halen. Dit wordt niet verteld aan Veralie en Arlien, nu kunnen ze niet eens afscheid van haar nemen. Veralie heeft haar nog een aai over de bol gegeven en dat was het dan.....

Pali is vanmorgen en vanmiddag door Arlien uit zijn bed gehaald zo kan hij tenminste even wat energie kwijt. Vanmiddag op de babyafdeling is eigenlijk iedereen nat. Dat komt door de gewone luiers en de broekjes er om heen die niet goed aansluiten of half op de billetjes hangen. De dekentjes stinken nu ook heel erg want nat of niet deze worden niet verschoond. Ik vind het heel erg.
Aan het eind van de dag besef ik dat ik hier nu voor het laatst ben. Ik pak nog even een meisje op, Maxima, wat er nu niet uit geweest is. Ze was heel lief en werd er dus deze keer niet uitgehaald omdat de "huilers" voor gingen. Als ik me dat bedenk word ik emotioneel en zeg "ja lieverd, als je niet huilt kom je er dus ook niet uit".... Terwijl ik ook wel weet dat Veralie en Arlien er juist hun best op doen om alle kinderen er uit te halen en om eerlijk hun aandacht te verdelen.
Wat ik nog wil zeggen is dat ik onwijs trots ben op de vrijwilligsters en dankbaar ook dat ze dit werk doen!

Als zij het niet doen, wie doet het dan?

- Anne Geertje de Jongh-Elzinga