Nederland

Dat vond ik wel een hele originele blogtitel zo... Nederland. Tja, dat is me wat. Het is ontzettend leuk om weer terug te zijn. Terug in je vertrouwde wereld, want o, ja: hier heb ik ook nog een leven. Maar het is ook ontzettend moeilijk om al die lieve kindertjes te missen en daarnaast in de breedste zin alles wat je de afgelopen maanden opgebouwd hebt daar achter te laten.

Paka, Rada-schatje!

Helaas kan ik jullie nog geen spetterend nieuws mededelen over mijn studieplannen in september. Op dit moment wordt er in Engeland overlegd of ik toegelaten ga worden of niet. Er zijn twee mooie referentiebrieven voor mij geschreven, dus daar zal het niet van afhangen. Wel zou mijn cijfergemiddelde iets te laag zijn. Het blijft dus nog even spannend en onzeker!

In het Friesch Dagblad van 17 juli is een artikel verschenen over het werk van Stichting Children's Relief in het ziekenhuis van Beregowo. Zelfs met grote kleurenfoto, mocht u het nog niet gezien hebben.

En verder... wat kan ik zeggen? Die laatste blog lijkt wel heel heldhaftig geschreven. Nu lijkt Oekraïne al heel snel heel ver weg. Maar ik hoef maar een fotootje te zien en ik weet dat het niet zo is. Oekraïne zit in mijn hart. En ik moet een weg vinden mijn hart weer open te stellen voor een nieuwe tijd. Of een nieuw land, zelfs. Maar hoe? Let's find out.