Christmas Day

Let us not forget the children... Merry Christmas everyone!

Christmas Eve

Born the King (It's Christmas)

Born unto us this day a Savior
Gifted from heaven to a manger
The hope of the world
A light for all mankind
All of the earth rejoice...
It’s Christmas time!

The week before... (5)

 The Paradox of Christmas

The week before... (4)

Voel je vooral niet bezwaard filmpjes door te sturen...    :) 

The week before... (3)

The week before... (2)

The week before... (1)

Wel en wee

Een heel groot bedankje voor alle reacties op mijn blogs. Erg waardevol!

Het wel en wee in Beregowo. Afgelopen week: ging de Oekraïne update weer de spreekwoordelijke deur uit, raakte Reina in het ziekenhuis, moest ik een dagje de grens met Hongarije over vanwege mijn visum, ben ik weer naar Russische les geweest en is er een nieuw baby'tje bij gekomen. Zijn naam is Ricardo en hij is bijna 3 weken oud.

Ziekenhuisblog (2)

Originele naam, hé? In elk geval, ik wilde graag eindelijk weer eens wat over het ziekenhuis vertellen. De afgelopen twee weken zijn 4 kinderen naar huis of weeshuis gegaan. Deze blog schrijf ik ter ere van hen.

Sinds haar geboorte lag Anna al in het ziekenhuis. Al die tijd viel ze onder Éva's zorg en het afscheid viel haar dan ook lastig. Ze is opgehaald door haar moeder op toen ik samen werkte met Reina en Arlien. Ze is nu thuis bij haar moeder op een zigeunerkamp met haar zus en zigeunervader. 

Uzhgorod

Omdat het voor de goede verstandhouding belangrijk is dat we elkaar kennen, hebben we afgelopen zondag als "teambuilding" een uitstapje gemaakt naar Uzhgorod, zo'n 70 kilometer autoafstand van Beregowo. Maar we gingen niet met de auto of per bus, maar met de trein... Na bijna 3 uur reizen waren we op de plek van bestemming aangekomen.

Uzhgorod is de provinciestad van Transkarpatië en daarmee een aardig stukje groter dan Beregowo. Het is ook een stad met een rijke geschiedenis, vroeger strekte Hongarije zich uit tot aan deze stad. Maar met de wisselende overheersers en de wisselende landgrenzen is Hongarije uiteindelijk een stuk kleiner geworden. Vandaar ook nog de Hongaarse taal in Beregowo.

Mikulas

Pakjesavond is voorbij en de Sint vertrekt weer naar Spanje. Tenminste, in Nederland. Hier gaan de dingen zoals meestal een beetje anders.

Hier wordt 'Mikulas' gevierd op 6 december, de gedenkdag (sterfdag) van de heilige Nikola. Mikulas is een Hongaars gebruik dat niet gebaseerd is op het verhaal van onze Sint. Mikulas komt uit Lapland en brengt geen zwarte pieten mee, maar Krampusz, een klein duiveltje. Deze is vaak zo eng, dat Krampusz meestal afgebeeld wordt als een klein kind met hoorntjes.

Het Mikulas feest is "vooral voor kinderen" (geciteerd door Éva), maar eigenlijk is het vooral een zeer religieus gebruik. Vandaag hielden de katholieke/orthodoxe kerken een mis ter ere van de heilige Nikola.

Szeretlek

Tijdens een werkdag afgelopen week sprong mijn hart werkelijk op van vreugde toen Elek zich oprichtte om te kruipen. De eerste en tot nu toe laatste keer dat ik het gezien heb, hij plofte ook direct weer neer, maar zeker is dat hij het deed. Toch Reina ;) ?

Later, terug in De ark, dacht ik hier weer aan terug. Ik kan er veel van leren. Al zijn tijd en energie steekt God erin om ons de juiste kant op te bewegen. Richting zijn nabijheid. Hij roept en roept en probeert steeds weer opnieuw je aandacht te trekken. Zien we Hem vandaag? Horen we Hem vandaag?
Hoe vaak zijn we niet gericht op compleet andere dingen (die overigens niet per se fout zijn, maar ons wel zo in beslag kunnen nemen dat we het zicht op God verliezen)?

En dan, na alle moeite, is het eventjes zoals God het bedoeld had. Zijn hart vult zich met ongekende vreugde over jou, degenie die hij zèlf gemaakt heeft. Een beetje verwondering en trots ook. Zo had Hij het bedoeld! Hij springt op en klapt in zijn handen van blijdschap.

Piepschuimkorreltjes

Gisterochtend liep ik naar mijn werk. Op zich niets bijzonders natuurlijk. Maar in het centrum schrok ik van iets dat op mijn neus viel. Ik dacht: het zal wel van een dak gewaaid zijn. Een stap verder vielen er weer een aantal dingetjes 'van het dak' (ik liep niet eens langs een huis). Het bleek sneeuw te zijn! Een aparte gewaarwording, maar ik kan zeggen dat ik de eerste sneeuw in Beregowo gevallen is :). De mensen keken niet op of om, terwijl ik me verwonderde over de "piepschuimkorreltjes van het dak".

Ik hoop dat er begin volgende week echte sneeuw valt en blijft liggen!

Artikel 19, of, Dag van de rechten van het kind

Ruim 20 jaar geleden werd het Verdrag van de rechten van het kind (Convention on the rights of the child) vrijwel overal ter wereld ondertekend. Gebaseerd op de Universele verklaring van de rechten van de mens, geeft dit verdrag richtlijnen om een goede groei en opvoeding van kinderen te waarborgen. Ook Oekraïne en zelfs de toenmalige USSR zetten hun handtekening.

Maar als je de artikelen leest, ontdek je hoe schrijnend het gesteld is met de situatie van veel kinderen op de wereld. Een pedagogisch verantwoorde en veilige omgeving is minder vanzelfsprekend dan gedacht.

Artikel 19: bescherming tegen kindermishandeling

Het kind heeft recht op bescherming tegen alle vormen van lichamelijke en geestelijke mishandeling en verwaarlozing.

Sorry Oekraïne, maar wat zie ik dan elke werkdag? Kinderen die de hele dag in bed liggen, kinderen die geen gevarieerde voeding krijgen, kinderen die nog een fles krijgen terwijl ze daar veel te oud voor zijn, kinderen die niet voldoende verzorgd worden, kinderen die niet de juiste medische zorg krijgen, kinderen die afgesloten zijn van contact met de ouders...

Lichamelijke verwaarlozing is een passieve vorm van kindermishandeling, omdat een kind dan niet de zorg en verzorging krijgt die het nodig heeft. 

En het is niet alleen Oekraïne, maar overal ter wereld zijn 'vergeten' kinderen. We vergeten zo snel dankbaar te zijn en rijkdom lijkt dan vanzelfsprekend.

Arme kinderen, wat een wereld.

Hiep, hiep, hoera...

Tibor 1 jaar!

Nu dit vrolijke ventje 1 jaar is geworden, is de kans groot dat hij snel weg zal gaan uit het ziekenhuis. Jullie gebed gevraagd voor zijn nieuwe levensjaar en toekomst...

Wist je dat...

... afval hier niet gescheiden wordt, maar alles (alles!) bij elkaar terechtkomt?
... er elke ochtend markt is in het centrum en zondag geen specifieke rustdag is?
... een kopje koffie rond de €0,70 kost?
... in de grote supermarkt meer westerse (verzorgings)producten te koop zijn?
... de kans groot is dat een meisje van 20 getrouwd is en (meerdere) kinderen heeft?
... dit gebied drie-talig is? Hongaars, Oekraïens en Russisch?
... ik me hier te voet verplaats en af en toe met Arlien meerijdt in de auto?
... hier veel zigeuners wonen?
... er twee tijden worden geleefd, Budapest en Kiev-tijd?
... veel baby's in het ziekenhuis uit zigeunerkampen komen?
... in Oekraïne 2x kerstmis wordt gevierd, vanwege de orthodoxe kalender?

You are loved

Oekraïne update

Hehe, die eerste update is ein-de-lijk de deur uit. Heb je 'm nog niet gekregen? Je kunt je abonneren door eenvoudig een e-mailtje te sturen. Meer informatie is te vinden onder de pagina 'Hulp gezocht!'

Als u daarvoor interesse heeft, kunt u ook het informatieblad van Stichting Children's Relief aanvragen. Zij stuurt u dan 4 maal per jaar een krantje toe met foto's en verhalen over de projecten van de stichting. In dat geval ook graag een e-mailtje naar veralie_ua@hotmail.com met daarin vermeld uw adresgegevens.

Verder ben ik bezig met het plaatsen van foto's op Photobucket.com. Ik laat het jullie weten als er een aantal foto's op staan, maar je mag gerust al een kijkje nemen ;)

Lesje Russisch

Herkennen jullie de volgende woorden?

Ik ga naar de супермаркет en zit op een bankje in het парк. 
Ik neem een hap van mijn банан. 
In фрукты zit veel витамины, maar de mensen roken Табак.
Ik kijk op mijn Телефон hoe laat het is. Het is 5 минут over 3. 
Een Крокодил en жираф zijn beide dieren. 

Optie 1: Gefeliciteerd topper! Je kunt Russisch :)
Optie 2: Misschien helpt het als je weet de de 'p' een r is, de 'y' een u, de 'B' een v en de 'H' een n...

De antwoorden zijn te vinden onder de jumpbreak!

Ziekenhuisblog

Dat werd onderhand wel tijd, een blog over het ziekenhuis, dacht ik zo. Inmiddels ben ik al weer 3 weken in het ziekenhuis aan het werk en het bevalt me best!

Samen met Reina, Éva en Arlien help ik de zusters in de zorg voor de baby's. Na het verschonen en voeden van de kinderen, halen we de ze uit bed. Nu kunnen ze spelen in de box of op het speelkleed. In de zomer kunnen we ook met de kinderen naar buiten, maar voorlopig zullen de kinderen weer binnen moeten blijven (lees: tot volgend jaar).

Het is erg fijn om te zien hoe de kinderen zich in de afgelopen 3 à 4 weken meer geopend hebben naar ons, de nieuwe werkers, en hoe de komst van met name Reina zijn weerslag heeft op het personeel. Hierover een andere keer vast meer.

Het werk is verdeeld over twee kamers met kinderen. Op de ene kamer liggen de kinderen tot 6 maanden (de ukkies), op de andere kamer de oudere kinderen.

Allerheiligen

Oekraïne is een land waar veel dingen gebeuren, omdat ze altijd al zo gebeuren. Op 1 november wordt door vrijwel alle mensen traditioneel allerheiligen gevierd. Hierbij worden veel lichtjes aangestoken bij de graven, zodat overleden mensen de weg kunnen zien als ze opstaan uit de dood. Daarnaast is het ook een sociaal belangrijk gebeuren. Er wordt behoorlijk wat geld uitgegeven aan de versiering, want als je (groot)ouders er 'niet netjes bij liggen' is het een schande.

Collega Éva merkte kritisch op dat de mensen helemaal geen lichtjes nodig hebben, gezien het feit dat Jezus zelf op een dag terug zal komen. Diezelfde Jezus die zegt zelf het licht der wereld te zijn.

>>>

Wintertijd

Het tijdsverschil met Oekraïne is +1 uur. Vannacht is ook hier de de klok een uur teruggegaan en gelukkig maar. In de zomer was namelijk in Kiev besloten dat de wintertijd afgeschaft zou worden.

Op zich geen probleem, maar wel voor dit gebied van Oekraïne, Transkarpatië. Een groot gedeelte van de bevolking hier bestaat uit Hongaren. Meer informatie over Transkarpatië kunt u hier vinden. 

Omdat de Hongaarse (Budapest) tijd gelijk is aan de Nederlandse, zou dat een tijdsverschil van 2 uur opleveren. Een Hongaar zou dan vanaf 6 uur moeten werken, als een Oekraïner om 8 uur begint.

Na protesten vanuit het westen van Oekraïne is half oktober besloten toch maar mee te gaan met de wintertijd. Het tijdsverschil van +1 uur met Nederland en de rest van Europa blijft dus bestaan.

impressie omgeving

Eerste blog vanuit Oekraïne

Woensdagmiddag ben ik hier veilig en wel aangekomen in De Ark, waar ik een kamer huur. Volgende week komt ook Arlien aan en gaat hier wonen.

De dagen voor vertrek waren de dagen van alles "voor het laatst" doen. Veel drukker dan verwacht en aan lang niet alles toegekomen wat ik misschien had willen doen. Maar nu in Oekraïne aangekomen zijn het juist dagen van dingen voor het eerst doen. Zo ben ik gisteren voor het eerst naar de markt en supermarkt geweest, en heb ik mijn eerste betalingen gedaan. Uiteindelijk viel het allemaal best mee, maar zo'n huismusje als ik moest zichzelf er echt toe zetten ;)

Over ontwikkeling gesproken... Het gaat niet vanzelf.

GO

<foto>

1

Heyhey allemaal,

nog 1 nachtje en dan is het zover. Wat dan zover is? Mijn vertrek naar Oekraïne!

Tot in de zomer van 2012 zal ik vrijwilligerswerk gaan doen in het land van het EK 2012. De regering van Oekraïne doet grote uitgaven voor het EK , hoewel 35% van de bevolking onder de armoedegrens leeft (bron: Index Mundi).

Zoals in veel gevallen zijn kinderen de slachtoffers van deze armoede. 'Geboren, maar niet gewenst', is wat kinderen vaak te horen krijgen. Maar deze kinderen kunnen geen invloed uitoefenen op hun omstandigheden en hebben niet voor hun situatie gekozen. Children's Relief komt met name op voor kinderen uit achterstandssituaties in Oost-Europa. Een aantal projecten kunt u bekijken onder het tabblad 'Projecten Beregowo'.

Ik zal, zoals u kunt lezen aan de rechterkant van deze pagina, gaan helpen in het ziekenhuis van Beregowo.

Ik ga dit werk doen, omdat ik geloof dat het belangrijk is dat we omzien naar elkaar. Niet altijd jezelf en je eigen behoeften op de voorgrond, maar ook eens kijken naar wat een ander nodig heeft. Ik geloof ook in een betere wereld, tenminste, als we omzien naar elkaar. Op grond van mijn geloof in God durf ik dit "avontuur" aan te gaan. Hij zal me leiden en beschermen. Hij heeft me naar Oekraïne geleid en zal me ook daar beschermen en kracht geven om dit werk te kunnen doen.

Ook u kunt helpen. Misschien door eens te overwegen zelf een bezoek te brengen aan een ontwikkelingsland. Of door hulp te bieden heel dichtbij, een bezoekje aan een zieke vriend. Jouw liefde kan wonderen doen!

2

3

Het aftellen kan beginnen. Nog een weekje en ik ben vertrokken. En wel naar Oekraïne...

Eerst een korte terugblik. Ik kan zeggen dat ik een fantastisch weekend heb gehad! Over 2 weken, mijn eerste zondag in Oekraïne, zal ik zeker hieraan terugdenken, en nog vele keren daarna :)

Nu ben ik druk bezig met laatste dingetjes. De vaccinaties zijn inmiddels allemaal gehaald, pakken moet nodig gebeuren, afscheid nemen onderhand ook en Russisch leren...  laat ik daar nog maar niks over zeggen. Jullie zullen wel horen hoe me dat vergaat. Als je een beetje een idee wilt krijgen, kun je dit of dit filmpje bekijken (tekst staat onder beide filmpjes).

EHBO - hoop ik niet te hoeven gebruiken...
incl. luis/schurftcrème en steriele spuiten en naalden.

Om mij warm te houden deze winter:
snowboots, handschoenen, muts, sjaals, thermo.

OPROEPJE!
Ik neem een extra koffer mee, die ik helemaal vol hoop te krijgen met spulletjes voor het ziekenhuis. Hebt u/jij nog iets liggen dat naar Oekraïne mag? De koffer is nog niet vol, dus de spulletjes mogen nog ingeleverd worden op De Hammeren 47, Kollum (graag voor 10 oktober).

Er is vooral behoefte aan:
x mobiles
x rammelaars/knisperboekjes
x billendoekjes
x wegwerp washandjes (droog)
x sudocrème (kleine potjes)

Dankjewel. 

Voor het lezen van de blog & voor alle support.

Sterrennacht

Toen ik gisteravond naar huis fietste, straalden de sterren van de hemel af.

Het deed me denken aan de belofte die God deed aan Abraham. God beloofde een hoopvolle toekomst. Maar Abraham zag er niets van terechtkomen.

God leidde Abraham in een visioen naar buiten. ‘Kijk eens naar de hemel,’ zei Hij, ‘en tel de sterren, als je dat kunt.’

God houdt Zijn beloften. De beloften van hoop voor jouw leven maakt hij waar. Ook als je zelf de uitkomst nog niet ziet. Net als Abraham.

Abraham krijgt weer hernieuwde hoop. In plaats van af te dwalen door het volgen van zijn eigen visie, vertrouwt hij weer op Gods visie. En het werd hem toegerekend als een rechtvaardige daad (Gen. 15:6).

Een belofte van hoop. Een belofte van toekomst. Een belofte van redding.

Rondom #16

Hallo allemaal!

Inmiddels is het eerste bericht in Rondom verschenen, heb ik op de startzondag informatie kunnen geven over het werk dat ik ga doen, heb ik een cursus zending achter de rug en begint mijn daadwerkelijke vertrek naar Oekraïne steeds dichterbij te komen!

Het nieuws: ik kan u blij vertellen dat de rekening ‘Veralie in Oekraïne’ een feit is. Als u het zendingswerk financieel wilt ondersteunen, kunt u uw gift overmaken op rekeningnummer 5957784. Dank u wel, want zonder uw gift geen warmte en liefde voor baby’s in Beregowo!

En niet onbelangrijk, mijn vliegtuig naar Oekraïne vertrekt op 12 oktober.

Verder heb ik afgelopen week bij de thuisorganisatie Children’s Relief een cursus gevolgd over zending. Verschillende onderwerpen kwamen hier in bijbelstudie aan bod: zending, roeping, gaven en talenten, cultuur en dienen. In 1,5 dag! Hoewel de cursus dan ook vrij intensief was, ben ik wel extra versterkt in mijn geloof zo voordat ik op reis ga. Altijd goed.

Hebt u mijn stand op de startzondag gemist, dan krijgt u nog een tweede kans. Zondag a.s. (2 oktober) mag ik in de Vineyard gemeente te Kollumerzwaag nog iets over het werk en de organisatie vertellen.  U bent natuurlijk van harte welkom, de dienst begint om 10 uur.

Voor meer informatie kunt u ook op mijn website terecht – veraliedejongh.blogspot.com.

Liefs

Onbegrijpelijk...

Hallo allemaal,

nog even een update. Gisteren was een enorm drukke, maar vooral een enorm toffe dag. Heerlijk. En iedereen heel erg bedankt voor de warme belangstelling.

Nu moet ik nodig mijn spulletjes pakken, want ik vertrek naar Krimpen aan de Lek voor een 3-daagse cursus "Oriëntatie op zending" op het kantoor van Children's Relief. Ik ben benieuwd! Ik zal vanmiddag ook voor het eerst Arlien van der Laan ontmoeten, met wie ik een groot gedeelte van mijn tijd in Oekraïne zal optrekken.

Hieronder een gedeelte van een blog van Ellen van Delft. Het is zeker de moeite waard om te lezen!

Onbegrijpelijk
Het werken in een ander land zorgt ervoor dat je soms situaties meemaakt die je niet kan begrijpen. Deze week gebeurde er iets in het ziekenhuis wat dit bevestigde.
Op onze afdeling lag sinds een week een meisje van drie maanden oud. Ze was zo klein en mager dat ze hetzelfde gewicht had als een pasgeboren baby. Ze kwam niet aan omdat ze steeds na haar voeding de melk weer uitspuugde. Dit hadden wij al doorgegeven aan de zusters, maar hier werd niets aan gedaan. Woensdagochtend was de situatie ontzettend slecht, de zusters vertelde dat ze dachten dat het kindje ’s nachts overleden was omdat het niet meer reageerde en met een open ogen en mondje voor zich uit staarde. Ook haar gezichtje werd geel en haar blik veranderde. Als je haar huidje optrok bleef deze recht omhoog staan. Dit is een teken van uitdroging en er moest snel iets gebeuren.

Klik hier om verder te lezen over de reacties van de zusters en het ziekenhuis.

Dromen & PJUK

Ik begin me er steeds meer bewust van te worden hoe snel het vertrek nadert. Vannacht heb ik zo gek gedroomd! Allemaal dromen waarin ik al in Oekraïne was, maar, zoals dat gaat in dromen, verliep niets volgens plan en bovendien waren de verhalen totaal onlogisch. Anyway.

Vandaag hoop ik alles rond te krijgen met de bank, zodat de rekening "Veralie in Oekraïne" eindelijk open kan. Want ook dat begint behoorlijk spannend te worden. Zonder jullie giften kan ik dit werk niet eens gaan doen! Maar zoals altijd vertrouwen we op Gods voorzienigheid. Hierbij een bedankje voor de mensen die me al tot zover gesteund hebben in gebed en financiën. Jullie zijn onmisbaar!

Zondag a.s. zal ik meespelen in de -voor mij- laatste PJUK-dienst. Ik ga jullie missen jongens :'(

Dringend oproepje: nieuwe aanwinsten gevraagd voor zowel de toneel- als muziekgroep! Woon je in (de omgeving van) Kollum en ben je 1 of 2 avonden per week beschikbaar, dan verwelkomen we jou graag bij PJUK!

Zondagochtend zal ik ook met een informatietafel staan in Pro Rege, Kollum. Met al uw vragen over het werk of over Oekraïne kunt u daar terecht. Natuurlijk kunt u ook een e-mailtje sturen.

Graag tot zondag!

Bericht Rondom #15

Oriëntatie en voorbereidingen

Al vanaf jonge leeftijd groeide bij mij het verlangen om iets te doen op het gebied van ontwikkelingswerk. Ik dacht daarbij aan Afrika, en de laatste jaren begon ik mij te interesseren voor Latijns-Amerika. Nu ik voor de zomer mijn gymnasiumdiploma heb gehaald aan het Lauwers College in Buitenpost, was eigenlijk hét moment aangebroken om iets met dit verlangen te gaan doen. Het jaar tussen je middelbare schoolopleiding en je vervolgopleiding heb je nog vrijwel geen verplichtingen, en ben je dus flexibel om te doen wat je wilt. Ik begon me te oriënteren en dacht dat ik het gevonden had: bijbelschool in Latijns-Amerika. Een combinatie van zelf leren en anderen helpen. Precies wat ik wilde! Locatie was aan een prachtig strand met duikmogelijkheden. Te mooi om waar te zijn...
Het voelde nog niet goed, en ik ging steeds meer twijfelen. Ik begon te bidden: God, wilt u mij laten zien wat ik moet doen? Waar wilt U dat ik heen ga? Waar kunt u me gebruiken? Maar het leek stil te blijven!

Na verloop van tijd wees iemand me op de organisatie Children’s Relief. Ik werd geraakt door een filmpje, waarin ik zag hoe baby’s eenzaam en onverzorgd in het ziekenhuis lagen. En toevallig was er net een vacature: er waren vrijwilligers nodig op de babyafdeling. Ik reageerde direct op de vacature, maar ik twijfelde nog steeds. Het kon toch niet waar zijn dat ik naar Oost-Europa moest gaan? Niks geen ver land, mooi strand, warm zand. Koude winters!

Uiteindelijk bleek dit toch de goede plek te zijn voor mij. Tijdens een bliksembezoek afgelopen zomer kon ik zien hoezeer er hulp nodig was. De situatie in het ziekenhuis was veel erger dan verwacht en er was een ernstig tekort aan vrijwilligers. Deze nood herinnerde mij weer aan het gebed dat ik ooit eens had uitgesproken. En ja, hier kon alle hulp goed gebruikt worden.

Nu ben ik dus bezig met het regelen van allerlei zaken voordat ik kan vertrekken. Vaccinaties halen, een website maken, het opzetten van sponsoring en allerlei andere dingen die er bij komen kijken als je voor een jaar naar het buitenland gaat. 

Zondagochtend 18 september kunt u mij na kerktijd op de informatiemarkt vinden in Pro Rege, waar ik u nog meer kan vertellen over het werk en de sponsoring.